Mirosław Dworakowski (1954-2011)

Technik mechanik, pracownik górnictwa, wychowawca młodzieży, nauczyciel dyplomowany, animator sportu wśród adeptów leśnictwa, działacz turystyczny i krajoznawczy, przewodnik turystyczny po Puszczy Białowieskiej.

Urodził się 7 marca 1954 roku w Baciutach (pow. białostocki).

  W 1974 roku ukończył Technikum Mechaniczne w Białymstoku, uzyskując dyplom technika mechanika o specjalności budowa maszyn. Podczas nauki aktywnie uczestniczył w działalności organizacji młodzieżowych, pełnił m.in. funkcję przewodniczącego Wojewódzkiego Zespołu Rad Internatów. W 1972 roku został wyróżniony Srebrną Odznaką OHP za organizację i prowadzenie Międzynarodowych Szkolnych Hufców Pracy.

Pracę zawodową rozpoczął w Przedsiębiorstwie Doświadczalnym Opakowań w Budowie w Białymstoku. W okresie od 1 sierpnia do 30 listopada 1974 roku pracował jako stażysta technik mechanik, a od 1 grudnia 1974 do 18 stycznia 1975 roku na stanowisku montera maszyn i urządzeń przemysłowych. Następnie przeniósł się do Kopalni Węgla Kamiennego „Staszic” w Katowicach. W okresie od 29 stycznia do 25 kwietnia 1975 roku pracował jako mechanik pod ziemią. Od 26 kwietnia 1975 do 8 kwietnia 1977 roku odbywał służbę wojskową w jednostkach lotniczych; uzyskał stopień starszego kaprala i stanowisko komendanta eskadry. Po odbyciu służby wojskowej powrócił do kopalni i w okresie od 6 maja 1977 do 14 lutego 1984 roku pracował w niej jako ślusarz pod ziemią.

  W tym czasie, w dniu 5 lutego 1983 roku, zawarł związek małżeński z Olgą Korniejczuk. Z małżeństwa tego urodzili się dwaj synowie: Mateusz (ur. 1984 r.) – leśnik oraz Damian (ur. 1986 r.) – socjolog.

  W 1984 roku Mirosław Dworakowski przeniósł się z KWK „Staszic” do Głównego Instytutu Górnictwa w Katowicach, gdzie w okresie od 15 lutego do 30 czerwca 1984 roku pracował na stanowisku technologa.

  Podczas pracy w kopalni prowadził od 1978 roku szkolenia pracowników nowoprzyjętych w zakresie swej specjalności, a w 1983 roku ukończył kurs pedagogiczny. W 1982 roku został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi za siedmioletnią nieprzerwaną i wyróżniającą się pracę w górnictwie.

  Z dniem 1 września 1984 roku został zatrudniony w Białowieży jako wychowawca w internacie Zespołu Szkół Zawodowych Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego (tak się wówczas nazywał ZSL w Białowieży), gdzie pracował do 31 sierpnia 2005 roku, czyli 21 lat.

  Cały czas uzupełniał i doskonalił swoje wykształcenie. W 1992 roku uzyskał tytuł magistra filologii rosyjskiej na filii UW w Białymstoku. Równocześnie ukończył studium bibliotekarskie na tej samej uczelni. Ponadto w 1994 roku – kurs kwalifikacyjny z pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej zorganizowany przez Zespół Placówek Doskonalenia Nauczycieli w Białymstoku. W 1999 roku uzyskał na podstawie przeprowadzonego postępowania kwalifikacyjnego I stopień specjalizacji zawodowej w zakresie pracy opiekuńczo-wychowawczej, a w 2001 roku stopień awansu nauczyciela dyplomowanego.

  Został nagrodzony: Medalem Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania (1996), wyróżnieniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa za wybitne osiągnięcia w pracy pedagogicznej i wychowawczej w resortowym szkolnictwie zawodowym (1997), Srebrnym Krzyżem Zasługi (2000), otrzymał też nagrodę Starosty Powiatu Hajnowskiego (2003) oraz szerg nagród dyrektora szkoły

  Był przewodnikiem i aktywnym członkiem PTTK – zamiłowanie do turystyki i krajoznawstwa krzewił wśród młodzieży. Od 1984 roku należał do koła PTTK przy Głównym Instytucie Górniczym w Katowicach, a od listopada 1984 roku do koła PTTK w Białowieży. Zdobył uprawnienia przewodnika po Puszczy Białowieskiej. Pełnił funkcję sekretarza, następnie przewodniczącego Komisji Rewizyjnej w Kole Przewodników PTTK w Białowieży. W kwietniu 2011 roku ukończył organizowany w Radomiu przez Komisję Turystyki Pieszej Zarządu Głównego PTTK XIII Centralny Kurs Znakarzy Szlaków Pieszych Nizinnych, uzyskując odpowiednie uprawnienia. Organizował szereg wycieczek dla młodzieży – szczególnie w jego ukochane góry. Zdobył uprawnienia kierowników wycieczek szkolnych i obozów wędrownych. Był opiekunem SKKT „Orlik” przy Zespole Szkół Leśnych w Białowieży od 1986 roku.

  Przez szereg lat pracy w internacie prowadził sekcję sportowo-turystyczną. Przygotowywał młodzież do Ogólnopolskich Rajdów Szkół Leśnych – niejednokrotnie zdobywając z młodzieżą I miejsca.

  Za działalność turystyczno-krajoznawczą otrzymał: Srebrną Odznakę Zasłużony w pracy PTTK wśród młodzieży (1989), Dyplom za zasługi w upowszechnianiu turystyki i krajoznawstwa, nadany przez Zarząd Główny PTTK (2009) oraz Odznakę „25 lat w PTTK”, nadaną przez Zarząd Oddziału PTTK w Białowieży (2009).

  Prowadził również uroczystości szkolne i miał pod opieką Poczet Sztandarowy Szkoły. Ostatnio jego największą pasją były biegi na orientację – sport, który cieszy się w Europie dużą popularnością, a w Polsce ma swoich zwolenników wśród leśników. Do prowadzenia zajęć wśród młodzieży jak zwykle się przygotował – w 2001 roku ukończył kurs animatorów w biegu na orientację i uzyskał uprawnienia organizatora zajęć dla dzieci i młodzieży w zakresie biegu na orientację, a w 2002 roku uzyskał licencję budowniczego tras w zakresie biegu oraz rowerowej jazdy na orientację. Młodzież z technikum nie miała sobie równych w Polsce – trudno jest wyliczyć wszystkie osiągnięcia w biegach, marszach, rowerowej jeździe na orientację czy też na nartach – warto jednak podkreślić, że uczniowie technikum należeli do reprezentacji Polski Leśników na Mistrzostwa Europy Leśników w Biegach na Orientację i w latach 2000-2007 zdobyli 25 medali na mistrzostwach – najwięcej ze wszystkich szkól leśnych w Polsce.

  W 2004 roku M. Dworakowski został odznaczony Brązową Odznaką PZBnO za zasługi dla rozwoju biegu na orientację w Polsce.

  Kiedy odszedł na emeryturę – sekcja biegów na orientację nie miała osiągnięć – zabrakło kogoś, kto tak jak on swoją pasją, swoją pracą i zaangażowaniem zaszczepiłby ten sport wśród młodzieży. Nie potrafił się z tym pogodzić i w 2009 roku podjął się odbudowania sekcji. Udało mu się. Znowu w lipcu 2011 roku młodzież ZSL w Białowieży wzięła udział w Mistrzostwach Europy Leśników w Norwegii, zdobywając 8 medali: 2 złote, 2 srebrne i 4 brązowe. Był z tego dumny – do końca interesował się drużyną i snuł plany na przyszłość.

  Mirosław Dworakowski był odbierany przez kolegów i koleżanki z pracy jako człowiek o rozległych zainteresowaniach i ogromnej, różnorodnej wiedzy, potrafiący w najtrudniejszych sytuacjach zachować zimną krew, przyjść z pomocą i radą. Bardzo wyrazista postać – pasjonat – przykład, jacy powinni być nauczyciele i wychowawcy – mieć swoje zainteresowania i wtedy zawsze się znajdzie grupa uczniów, których się tym zarazi i pociągnie za sobą. Był jedną z osób, których osiągnięciami mogła się szczyć szkoła – ZSL w Białowieży.

 Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 22 listopada 2011 roku. (Oprac. Anna Kulbacka)
 

Galeria