Karczownik na wodą

Karczowniki to małe gryzonie, wielkością przypominające szczura, które przez wieki wiodły spokojny żywot nad różnymi wodami. Wszystko zmieniło się, kiedy do Europy zaczęto sprowadzać norki amerykańskie. Nic by się nie stało, gdyby drapieżniki te pozostawały tylko na fermach, ale oczywiście części zwierząt udało się uciec. Na terenach byłego Związku Radzieckiego, aby zwiększyć różnorodność futerkowych zwierząt łownych norki były nawet wypuszczane, Niestety nie kontrolowano liczebności tych drapieżników, co miało katastrofalny wpływ na lokalną faunę. Norki bowiem polowały nie tylko na ryby i płazy, ale też na ptactwo wodne oraz właśnie karczowniki. W niedługim czasie gryzonie te stały się bardzo rzadkie i pod koniec lat 90-tych wydawało się, że na terenie Puszczy Białowieskiej wyginęły zupełnie. Na szczęście okazało się, że w kilku miejscach udało się im przeżyć.

    W roku 2004, kiedy z nieznanych bliżej przyczyn liczebność norki amerykańskiej uległa zmniejszeniu, karczowniki pokazały się na prawie całej Polanie Białowieskiej. Dzisiaj regularnie bytują jedynie w okolicach rezerwatu Wysokie Bagno i na skraju doliny Narewki, tuż przy Hotelu Białowieskim. O ile ślady bytowania bobrów łatwo jest rozpoznać, o tyle karczowniki wiodą bardziej skryty tryb życia. Najbardziej charakterystyczną cechą ich obecności są kopce ziemne, przypominające wielkie kretowiska. W zabagnionych dolinach rzecznych takie kopce mogą osiągać średnicę jednego metra i pół metra wysokości. Na szczycie takiej konstrukcji, pod warstwą ziemi, jest ulokowane gniazdo. Dzięki takiemu umieszczeniu jest ono zabezpieczone jest przed wodą, szczególnie w okresie wiosennych roztopów. (oprac. Karol Zub)

Galeria