Cezary Bańka

 Podleśniczy w Białowieskim Parku Narodowym.

 Urodził się 2 sierpnia 1952 roku w Hrubieszowie. Mieszkał z rodzicami – Tadeuszem i Janiną (z d. Ryń) w Strzyżowie k. Hrubieszowa. Ojciec mgr chemii pracował jako technolog w cukrowni, matka zamiłowana rolniczka uprawiała ziemię w pobliskim Zosinie.

  Cezary J. Bańka w latach 1959-1967 uczęszczał do szkoły podstawowej. Następnie ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową Mechanizacji Rolnictwa w Hrubieszowie. Już w czasie pracy ukończył Liceum Ogólnokształcące w Łukowie (1978), później Technikum Leśne w Białowieży (1982). W 1986 zdobył uprawnienia przewodnika PTTK.

  W latach 1972-1976 pracował jako monter w FSC w Lublinie, następnie – w latach 1976-1978 – jako drwal w Nadleśnictwie Łuków. W roku szkolnym 1978/1979 był nauczycielem zawodu w Technikum Leśnym w Białowieży. 1 września 1979 roku podjął pracę na stanowisku podleśniczego w Białowieskim Parku Narodowym; opiekował się najcenniejszą pod względem przyrodniczym częścią Puszczy Białowieskiej. Znał tajemnice pierwotnego lasu, był zafascynowany pięknem i niepowtarzalnością tutejszej przyrody.

  Często oprowadzał po podległym mu terenie gości Białowieskiego Parku Narodowego, także dziennikarzy prasowych i radiowych. Brał udział w pracach związanych z powstawaniem filmów o tematyce przyrodniczej. Jego sylwetkę można dojrzeć w jednym z odcinków serialu Bożeny i Jana Walencików pt. „Tętno pierwotnej puszczy”.

  W swoim środowisku znany był też jako wędkarz, myśliwy i majsterkowicz. Ponadto interesował się fotografią, muzyką, filmem oraz turystyką i motoryzacją.

  Był żonaty z Lidią Biernat. Oboje zamieszkali w Białowieży w 1978 roku. Z ich związku urodziło się dwoje dzieci: Maciej (1980) i Barbara (1982).

  Cezary J. Bańka zmarł niespodziewanie, wskutek wypadku, 15 lutego 1998 roku. Został pochowany na cmentarzu w Białowieży. (Oprac. Piotr Bajko i Lidia Bańka)

Galeria