Stefan Krkukowski - w latach 1975-77 dyrektor BPN
|
Mgr inż. leśnictwa, dyrektor Białowieskiego Parku Narodowego w latach 1975-1977.
Urodził się 19 czerwca 1940 roku w Białowieży, w rodzinie leśnika – urzędnika w biurze Dyrekcji Lasów Państwowych (także Stefana). Po zakończeniu w 1965 roku studiów na Wydziale Leśnym SGGW w Warszawie, pracował początkowo jako starszy taksator w Biurze Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej w Białymstoku (do 1968 roku), później jako adiunkt w Nadleśnictwie Katrynka i od 1970 roku jako nadleśniczy w Nadleśnictwie Żednia. Z dniem 1 stycznia 1975 roku został mianowany dyrektorem Białowieskiego Parku Narodowego.
S. Krukowski w swej pracy wykazywał humanistyczne podejście do przyrody i ludzi. Dbał o swoich pracowników oraz ich rodziny. Mając rozliczne znajomości, często pomagał swoim pracownikom w szybkim dotarciu do lekarzy-specjalistów; zdarzało się nawet, że woził ich na wizyty swoim samochodem.
Pełnił wiele funkcji społecznych. Był m.in. wiceprzewodniczącym Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Białymstoku, członkiem Prezydium Zarządu Głównego PTTK w Warszawie i Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Białymstoku oraz prezesem Oddziału PTTK w Białowieży. Ponadto był aktywnym instruktorem Związku Harcerstwa Polskiego w stopniu podharcmistrza i wiceprezesem Koła Przyjaciół Harcerstwa przy „Błękitnej Dziewiątce” w Białymstoku, również członkiem Zarządu Wojewódzkiego Ochotniczych Straży Pożarnych.
S. Krukowski był też zapalonym kolekcjonerem – zgromadził okazałą kolekcję samowarów, lamp naftowych, zegarów ściennych, trochę szkła i porcelany, parę antycznych mebli oraz nieco białej broni (oszczepy z ostrzami ze starych bagnetów).
Odznaczony został m.in. Krzyżem „Za zasługi dla ZHP”, Srebrnym Krzyżem Zasługi i Brązową Odznaką im. J. Krasickiego..
Zmarł 27 października 1977 roku w szpitalu w Białymstoku, pokonany przez chorobę nowotworową. Pochowany został 29 października 1977 roku na Cmentarzu Antoniukowskim w Białymstoku. (oprac. Piotr Bajko)