inż. Herman Knothe - badacz białowieskich żubrów, generalny łowczy Lasów Państowych
|
Wybitny działacz i organizator łowiectwa polskiego. W 1919 roku badał sytuację żubra w Puszczy Białowieskiej.
Urodził się 4 czerwca 1879 roku w Kraszkowicach (pow. wieluński). Po ukończeniu szkoły średniej podjął studia w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. Po pewnym czasie przeniósł się na Wydział Architektury Politechniki w Karlsruhe. Odbywał jednocześnie studia łowieckie na tamtejszym Wydziale Leśnictwa. Dyplom inżyniera architekta uzyskał w 1902 roku. Powrócił do kraju i poświecił się pracy zawodowej.
Działalność na polu łowiectwa rozpoczął będąc jeszcze studentem. W 1900 roku wraz z Janem Sztolcmanem zorganizował próby polowe wyżłów w Warszawie. Wkrótce potem został przewodniczącym sekcji hodowli psa myśliwskiego, później objął także sekcję hodowli łosia i głuszca.
W początku marca 1919 roku H. Knothe został wydelegowany przez Ministerstwo Robót Publicznych i Zarząd Ziem Wschodnich do Puszczy Białowieskiej, by się zorientować w sytuacji żubra. Po przybyciu do Białowieży H. Knothe zorganizował grupę ludzi, którzy przez 10 dni (od 7 do 17 marca) poszukiwali tropów żubrzych. Odnaleziono ich zaledwie kilkanaście, żywych zwierząt nie widziano. W miesiąc po pierwszym pobycie H. Knothe zjechał ponownie do Białowieży. Powtórzył badania, ale ich wynik okazał się znacznie gorszy, niż za pierwszym razem. Dowiedział się, że z rąk kłusowników znów padło kilka żubrów. W trakcie poszukiwań natrafiono na rogi ostatniego ubitego żubra. Po powrocie do Warszawy H. Knothe zamówił u braci Łopieńskich figurę żubra z brązu i umieścił ją pomiędzy znalezionymi rogami.
W 1924 roku H. Knothe nawiązał stałą współpracę z czasopismem „Łowiec Polski”; przez pewien czas zasiadał w jego komitecie redakcyjnym. W miarę upływu lat łowiectwo pochłonęło go prawie całkowicie, spychając na dalszy plan pracę zawodową.
Herman Knothe (drugi od lewej) towarzyszył prezydentowi I. Mościckiemu podczas jesiennego polowania na jelenie. (Lata 30-te). |
W styczniu 1931 roku H. Knothe został powołany na stanowisko generalnego łowczego Lasów Państwowych w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych. W tym samym roku został wybrany na członka Prezydium Międzynarodowej Rady Łowieckiej, gdzie wkrótce dał się poznać jako wybitny specjalista w organizowaniu międzynarodowych wystaw łowieckich. Jego zasługą był wielki sukces łowiectwa polskiego na Międzynarodowej Wystawie Łowieckiej w Berlinie w 1937 roku. H. Knothe był generalnym komisarzem działu polskiego.
H. Knothe kilkakrotnie odwiedził Puszczę Białowieską jako uczestnik urządzanych tutaj polowań. Uczestniczył np. w polowaniach reprezentacyjnych w 1935 i 1937 roku. Razem z prezydentem I. Mościckim polował także jesienią na jelenie.
Pod koniec okresu międzywojennego dzięki inicjatywie i staraniom H. Knothego do Polski sprowadzono muflony do hodowli.
W czasie bombardowania Warszawy w 1939 roku odniósł poważne kontuzje, wskutek czego skazany został na długi pobyt w szpitalu. Po wyzdrowieniu brał udział w pracach konspiracyjnej Naczelnej Rady Łowieckiej. W czasie powstania stracił cały swój dorobek, bogaty księgozbiór łowiecki i liczne trofea.
Po wojnie w 1945 roku osiedlił się na Mazurach. Początkowo pracował w Olsztynie na stanowisku kierownika Biura Technicznego przy Dyrekcji Lasów Państwowych. Pełnił w tym czasie także funkcję przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Łowieckiej.
W 1950 roku został przeniesiony do Warszawy. W 1953 roku za zasługi dla polskiego łowiectwa otrzymał tytuł Członka Honorowego Zrzeszenia Polski Związek Łowiecki, nadany mu przez Naczelną Radę Łowiecką.
Mimo podeszłego wieku brał aktywny udział we wszystkich pracach PZL. Był przewodniczącym Kolegium Odznaczeń Łowieckich, konsultantem NRŁ w sprawach hodowlanych. W sierpniu 1959 roku współorganizował pierwszą powojenną Ogólnopolską Wystawę Trofeów Łowieckich, która odbyła się w Poznaniu; był jej przewodniczącym.
Za swą działalność na polu łowieckim inż. Herman Knothe został odznaczony dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim Legii Honorowej, Komandorią Orderu św. Stefana oraz najwyższym odznaczeniem łowieckim „Złom”.
Inż. Herman Knothe zmarł 3 września 1961 roku, w trzy dni później spoczął na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie. (oprac. Piotr Bajko)