Roman Jasiński - wybitny przewodnik białowieski, autor wielu pozycji książkowych m.in. o Puszczy Białowieskiej

Leśnik, szkółkarz, autor książek wspomnieniowych.

Urodził się 29 września 1906 roku.

  W okresie od 30 maja 1929 roku do 13 września 1939 roku pracował na stanowisku leśniczego w Parku Narodowym w Białowieży. Do Białowieży przyjechał na zaproszenie Jana Jerzego Karpińskiego. Położył duże zasługi przy organizacji Parku, Muzeum Puszczańskiego i turystyki. Oprócz swych podstawowych obowiązków, zajmował się także oprowadzaniem grup wycieczkowych i gości Parku. Dał się poznać jako doskonały przewodnik. Oprowadzał m.in. kompozytora prof. Feliksa Nowowiejskiego (1937).

  W 1935 roku nie pozwolił ministrowi sprawiedliwości Czesławowi P. Michałowskiemu wjechać na teren rezerwatu ścisłego samochodem, za co otrzymał wypowiedzenie z pracy, ale dzięki wstawiennictwu J.J. Karpińskiego pozostał na swym dotychczasowym stanowisku.

  Był świadkiem powrotu do puszczy żubrów, tarpanów, niedźwiedzi. Widział wszystkich wyższych gości przybywających do Białowieży na polowania reprezentacyjne.

  Białowieżę opuścił w dniu 13 września 1939 roku. Nastały lata błąkania się po świecie. Walczył w Belgii, Francji, pod Tobrukiem, w szeregach 2 Dywizji Strzelców Pieszych, pod dowództwem gen. Bronisława Prugara-Ketlinga,. Był internowany w szwajcarskim obozie. Lata wojny odbiły się niekorzystnie na jego zdrowiu. Był 5-krotnie ciężko ranny. Niemcy wybili mu szczęki i odbili podniebienie. Przez dłuższy czas leczył się w Lozannie, następnie rok spędził u tybetańskich mnichów.

Roman Jasiński podczas spotkania z przewodnikami białowieskimi (1976r.)

   Przez cztery lata przebywał w afrykańskim buszu i na pustyniach, biorąc udział w naukowej ekspedycji Towarzystwa Geograficzno-Przyrodniczego w Londynie (zbierał rośliny do zielnika afrykańskiego). Sporo czasu spędził w Indii. Odwiedził wyspy Oceanii, Jamajkę, San Domingo, Kanadę. Pracował w parku Yellowstone (USA).

   Studia leśne ukończył w Zurichu (Szwajcaria).

   Do Polski wrócił w 1957 roku. Przez pewien czas pracował jako zastępca dyrektora Ojcowskiego Parku Narodowego, później poświęcił się pracy w szkółkarstwie leśnym (był dyrektorem Zakładów Szkółkarstwa Drzew i Krzewów w Pyskowicach oraz zastępcą dyrektora ds. szkółkarstwa Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Urządzania Terenów Komunalnych).

   Wydał kilka książek, m.in. „Wrzesień pod Alpami” (Warszawa 1965, 1974), „Płonące piaski. Z notatnika żołnierza” (LSW 1969), „Pieśń Puszczy” (Katowice 1972, 1974)..

   Po wojnie dwukrotnie odwiedził Białowieżę: w połowie października 1958 roku i w połowie lutego 1976 roku (w dniu 13 II 1976 odbył spotkanie z białowieskimi przewodnikami; wówczas otrzymał medal „Za Zasługi”, przyznany mu przez Kapitułę Odznaczeń Koła Przewodników PTTK w Białowieży).

   Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari, Orderem Legii Honorowej kl. V, Wielkim Krzyżem Wojny z Gwiazdą, Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Medalem XXX-lecia PRL, Złotą Odznaką im. Janka Krasickiego, Kogutem gallijskim na tle Krzyża Lotaryńskiego, węgierskim Kawalerskim Krzyżem Zasługi.

   W ostatnich latach swego życia mieszkał w Pyskowicach-Dzierżnie, przy ul. Piaskowej 3.

   Miał córkę mgr inż. leśnictwa Danutę Jasińską-Piszczołę (1932-1983), która pracowała w Okręgowym Zarządzie Lasów Państwowych w Poznaniu.

   Roman Jasiński zmarł 19 lipca 1980 roku w Pyskowicach. Pochowany został na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach w Alei Zasłużonych. (oprac. Piotr Bajko)

Galeria