Przysposobienie Wojskowe Leśników było jedną z najbardziej znanych i odgrywających znaczącą rolę organizacji społecznych w międzywojennej Białowieży. Organizacja ta miała za zadanie krzewić kulturę fizyczną, sport i pomocniczo-wojskowe wychowanie wśród leśników. W maju 1933 roku w Białowieży utworzono Okręg Przysposobienia Wojskowego Leśników. Skupiał on w 1937 roku na swoim terenie 47 kół z 1525 czynnymi członkami.

   W samej Białowieży istniały Koła PWL przy Centrali Dyrekcji Lasów Państwowych, Parku Narodowym, Państwowej Szkole dla Leśniczych i Tartaku Państwowym w Grudkach. Miały one do swojej dyspozycji przystań kajakową, jednoosiową strzelnicę małokalibrową (przy siedzibie Nadleśnictwa Białowieża), trzy korty tenisowe. Okręg PWL prowadził własne kasyno w Parku Pałacowym (obecnie w budynku tym mieści się Ośrodek Edukacji Przyrodniczej Białowieskiego Parku Narodowego), z dochodu którego subsydiował bratnie organizacje. Utworzony z leśników pluton reprezentacyjny brał udział we wszystkich miejscowych uroczystościach z okazji rocznic i świąt państwowych oraz religijnych. Organizacja posiadała także własny chór i zespół muzyczny.
    Drużyna przy szkole dla leśniczych uczestniczyła w 1930 roku w marszu kadrówki z Białowieży do Warszawy. W 1934 roku białowieskie koła PWL zorganizowały spływ kajaków do morza oraz sztafety rowerowe (wspólnie ze Związkiem Rezerwistów) wiozące ziemię z Puszczy Białowieskiej do Krakowa, na kopiec sypany ku czci marszałka Józefa Piłsudskiego. PWL uczestniczyło również w zbiórce dobrowolnych składek na rodaków z Zaolzia (w 1938 roku zebrano 15,72 zł, w następnym – 546 zł).  

    Białowieską organizacją PWL kierowali: Stanisław Osiecki, Bolesław Pawłowski, Leopold Kowalczyk, Stanisław Leszczyna, Józef Szachalewicz, Konstanty Kuryłowicz i Roman Barancewicz. (oprac. Piotr Bajko)