Aleksander III w Puszczy Białowieskiej (1894r.)

 Na tronie rosyjskim zasiadał w latach 1881-1894.

   W lipcu 1886 roku car Aleksander III wyraził życzenie, by państwowe puszcze - Białowieska i Świsłocka zostały przekazane do dóbr apanażowych. W zamian car zgodził się przekazać do dóbr państwowych prawie tyle samo ziemi apanażowej w guberniach orłowskiej i symbirskiej. Wymiana trwała prawie 2 lata. Oficjalnie Puszczę Białowieską i Świsłocką włączono do prywatnych dóbr carskich i przekazano pod zarząd domen rodziny carskiej (udielnoje wiedomstwo) 18 września 1888 roku. Obszar obu puszcz podzielony został na 3 okręgi.

   W kwietniu 1889 roku car podjął decyzję o wybudowaniu w Białowieży okazałego pałacu. Jego projekt opracował nadworny architekt, hrabia Mikołaj de Rochefort, który wcześniej jeździł do Białowieży, by wybrać miejsce pod budowę. Na ten cel najbardziej nadawało się wzgórze, na którym niegdyś wznosił się dwór myśliwski Augusta III. Budowę rozpoczęto jeszcze w tym samym roku, a ukończono w 1894 roku. Pałac był 2-kondygnacyjny, miał rozbudowane pomieszczenia piwniczne i mansardy. Po obu stronach wznosiły się wieże (większa od zachodu i mniejsza od wschodu). Obiekt liczył 120 pokoi. Zbudowany był z czerwonej cegły, wyrabianej na miejscu. Koszt budowy pałacu, wliczając wystrój wnętrz i umeblowanie, wyniósł 542 000 rubli. Razem z pałacem wybudowano szereg obiektów towarzyszących, które w większości dotrwały do obecnych czasów. Pałac został podpalony 17 sierpnia 1944 roku przez oddział węgierski, wchodzący w skład ugrupowania niemieckiego. Ruiny przetrwały do początku lat 60. XX wieku. Zachowały się natomiast plany pałacu, które znajdują się w Rosyjskim Państwowym Archiwum Historycznym (f. 515, op. 87, d. 1270).

    W czerwcu 1894 roku, na życzenie cara Aleksandra III, rozpoczęto prace przy budowie linii kolejowej z Lewek do Hajnówki. Było to tzw. białowieskie odgałęzienie linii Grajewo - Bielsk Podlaski - Brześć n. Bugiem – Kowel. Prace trwały do końca drugiej dekady sierpnia tego samego roku. Z nowej linii skorzystał jako pierwszy sam car, który wybrał się do Białowieży na polowanie.

Aleksander III z rodziną i osobami zbliżonymi do dworu (Puszcza Białowieska - 1894r.)

    Polowanie odbyło się w dniach 21 sierpnia – 3 września 1894 r. (st. st.). Było to drugie polowanie carskie na tym terenie. Carowi towarzyszyli: caryca Maria Fiodorowna, syn - następca tronu Mikołaj, wielcy książęta Jerzy Aleksandrowicz, Michał Aleksandrowicz, Włodzimierz Aleksandrowicz, królewicz Mikołaj Grecki, generałowie-adiutanci hr. Iłarion Woroncow-Daszkow, Otton Richter, P. Czerewin, generał-lejtnant baron Władimir Borisowicz Frederiks, książę Wiaziemski, lejb-chirurg Gustav Hirsch, profesor Gołubiew i doktor Popow. Upolowano łącznie 7 żubrów, 20 łosi, 1 jelenia, 15 sarn-kozłów, 33 dziki, 4 lisy i 1 zająca.

   Na życzenie cara Aleksandra IIII w sierpniu 1889 roku rozpoczęły się prace przy budowie nowej cerkwi w Białowieży. Budowę zakończono jesienią 1894 roku, a wyświęcenie świątyni nastąpiło w styczniu 1895 roku. Podczas pobytu na polowaniu, car wizytował budowę cerkwi. (oprac. Piotr Bajko)  

HASŁA POWIĄZANE:

Angdoty białowieskie

Galeria