Niegdyś jeden z najbardziej legendarnych świerków Puszczy Białowieskiej, drzewo przez wiele lat rosło przy głównej trasie turystycznej BPN (rocznie podziwiały go tysiące osób odwiedzających Park Narodowy). Miało potężnych pień pokryty licznymi guzami, mocno rozbudowany system korzeniowy i dość rozłożystą, jak na świerk, koronę.

    Z informacji, jakie uzyskałem od Pana Andrzeja Keczyńskiego i strażników BPN świerk usechł na przełomie lat 70-tych i 80-tych. Dziś można jeszcze zobaczyć jego potężny, mocno zbutwiały pień, leżący wzdłuż trasy turystycznej Parku, a do niedawna można było jeszcze podziwiać potężny odziomek tego drzewa sterczący zaraz obok leżącego pnia. W ostatnich 2-3 latach uległ on niestety całkowitemu rozpadowi i nie udało mi się już zmierzyć jego obwodu.

   Z dostępnych źródeł wynika, że pień drzewa miał na wys. 130 cm obwód ok.320-340 cm, a wysokość drzewa wynosiła 43-45m.(choć przewodnicy w owym czasie podawali turystom wartość - ok.50m).

LINKI:

Strona internetowa -"Drzewa z Białowieskiego Parku Narodowego"

Galeria