Pieczkin Aleksander


Aleksander Pieczkin

    

Doktor nauk humanistycznych, podpułkownik Wojska Polskiego w stanie spoczynku.

Urodził się 21 lipca 1942 roku w Białowieży, podczas wywózki jego rodziców, razem z około stu innymi młodymi mieszkańcami, na roboty przymusowe z Białowieży do Prus Wschodnich. Wpisany został jednakże do rejestru parafialnego w Mochnatem (gm. Dubicze Cerkiewne), ponieważ tam był pierwszy popas po wyjeździe podwodami z Białowieży.

Po wojnie wrócił do Białowieży tylko z matką, gdyż ojca wcielono do wojska i wysłano na front. W Białowieży mieszkał do 1952 roku, następnie przeniósł się do Hajnówki, gdzie kontynuował naukę w Szkole Podstawowej Nr 2 (na Placówce). Po ukończeniu hajnowskiej podstawówki podjął praktyczną naukę zawodu – najpierw w prywatnym zakładzie kowalsko-ślusarskim mistrza Bolesława Mierzwińskiego, a następnie w Hajnowskim Zakładzie Przemysłu Maszynowego Leśnictwa. Uczęszczał równocześnie do wieczorowej zasadniczej szkoły zawodowej w Hajnówce.

W 1963 roku ukończył Podoficerską Szkołę Zawodową im. Rodziny Nalazków w Elblągu, a trzy lata później (jako sierżant zawodowy) wieczorowe liceum ogólnokształcące w Gołdapi. Studiował początkowo w Oficerskiej Szkole Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie, po ukończeniu której został mianowany do stopnia podporucznika (1971), a następnie w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa) w Warszawie, uzyskując w 1978 roku tytuł magistra ekonomii. Stopień doktora nauk humanistycznych z zakresu pedagogiki uzyskał w 1990 roku. W latach 1992-1994 odbył studia podyplomowe w Wyższej Szkole Zarządzania i Marketingu w Warszawie.

Pracę rozpoczął w 1958 roku w wydziale zdrowia Powiatowej Rady Narodowej w Hajnówce na stanowisku konserwatora maszyn, urządzeń i wyposażenia ośrodków zdrowia powiatu hajnowskiego. W 1960 roku rozpoczął karierę wojskową, a w stan spoczynku przeszedł w roku 1990 w stopniu podpułkownika, jako starszy wykładowca Studium Wojskowego Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej pracował w Olsztynie na stanowiskach menadżerskich i był wykładowcą w olsztyńskich szkołach wyższych.

Czynnie udzielał się w praczy społecznej: był członkiem władz Związku Harcerstwa Polskiego w Olsztynie, przez kilka kadencji był członkiem komisji kultury i popularyzacji łowiectwa Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w Olsztynie. Był członkiem zarządu koła łowieckiego oraz pełnił wiele innych funkcji w organizacjach pozarządowych.

Odznaczony został między innymi Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, medalami zasługi łowieckiej, medalem honorowym senatu Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie "Za zasługi dla uczelni", krzyżem "Za zasługi dla ZHP", odznakami honorowymi "Za zasługi dla Warmii i Mazur", "Za Zasługi dla łowiectwa Warmii i Mazur", "Zasłużony myśliwy Warmii i Mazur" oraz wieloma innymi odznaczeniami państwowymi, resortowymi, regionalnymi i organizacyjnymi.

            Mieszka w Olsztynie. Jest ojcem dwóch córek. Anna Małgorzata jest menadżerem oświaty i nauczycielką języka angielskiego w olsztyńskich szkołach średnich, natomiast Aleksandra w Polskich Liniach Lotniczych „LOT” jest kapitanem (pierwszym pilotem) nowoczesnych samolotów pasażerskich, latając na liniach transeuropejskich.

Jest spokrewniony z Borysem Russko, który był jego pierwszym nauczycielem i mentorem. (Oprac. Piotr Bajko)

 

 


 

Galeria

Copyright © 2024 - Encyklopedia Puszczy Białowieskiej,
Agnieszka Aleksiejczuk, Tomasz Niechoda