Sosna z oddziału 663D (Topiło)



Niegdyś jedna z najbardziej znany sosen Puszczy Białowieskiej, już w latach 60-tych wpisana do rejestru drzew pomnikowych pod numerem 194. Podawana w źródłach wysokość drzewa – 37m, obwód pnia na wys. piersi -316cm. Wiek drzew szacowany był na 250-300 lat.

   Prawdopodobnie drzewo uschło w latach 80-tych, ale tak naprawdę nie jestem tego całkiem pewny. Warto byłoby wybrać się w miejsce, którym niegdyś rosło drzewo i osobiście się o tym przekonać.

    W ogóle obszar w okolicach rezerwatu „Starzyna” to prawdziwa sosnowa terra incognita!

   Drzewo wymieniane w książkach prof. Falińskiego  „Zielone grądy i czarne bory Białowieży” i „Park Narodowy w Puszczy Białowieskiej” (oprac.Tomasz Niechoda, zuberek1969@wp.pl)

 

 

 

ARTYKUŁY:

"Sosny niebotyczne" cz.I Wojciech Adamowski ("Matecznik Białowieski" 2/2008)

"Sosny niebotyczne" cz.II Wojciech Adamowski ("Matecznik Białowieski" 3/2008)

Najsłuszniejsze drzewo – historia sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) w Puszczy Białowieskiej do końca XVIII stulecia (Tomasz Samojlik)

 

Galeria

Copyright © 2024 - Encyklopedia Puszczy Białowieskiej,
Agnieszka Aleksiejczuk, Tomasz Niechoda